Συγχαρητήρια σε όσους κινούν τους
κομματικούς μηχανισμούς και εξίσου συγχαρητήρια στα άξια γρανάζιά τους. Όντως, είναι ανίκητοι!
Ένας πολιτικός χώρος ψυχορραγεί, εντούτοις
ως κύριο μέλημα παραμένει η προσωπική επιβίωσή κάποιων και μάλιστα σε ένα στίβο που μόνο στην πολιτική δε
παραπέμπει.
Τοπική Οργάνωση κάπου στα βόρεια προάστια.
Σχεδόν οι μισοί από τους υποψήφιους δεν έχουν καμία σχέση με την Οργάνωση. Επίσης,
ένα τέταρτο των υποψηφίων είναι παντελώς άγνωστοι. Ωστόσο αυτοί είναι που καταφέρνουν
και εκλέγονται για να εκπροσωπήσουν στο Συνέδριο μια «βάση» που δεν τους είδε
ποτέ, δεν άκουσε καν τη φωνή τους, και κυρίως δεν γνωρίζει τι πιστεύουν και τι
πρεσβεύουν. Το γεγονός ότι η κάλπη βγάζει μερικά ψηφοδέλτια επιπλέον των ψηφισάντων
είναι αμελητέα λεπτομέρεια…
Η ελπίδα έρχεται από το μέλλον και όμως
ο πολιτικός μας χώρος δεν κατορθώνει να την υποδεχτεί γιατί την ντουφεκίζουν
στη στροφή κάποια «στελέχη» που συνεχίζουν να διδάσκουν «εφαρμοσμένη
τυχοδιωκτική πολιτική».
Σήμερα άκουσα πως είναι
«κακό χωριό τα λίγα σπίτια», από την άλλη όμως σκέφτομαι πως εμείς φταίμε γιατί αφήσαμε τις
«δευτεράντζες» να κάνουν κουμάντο στο χωριό, και χωρίς αιδώ να προδίδουν συντρόφους,
φίλους, ιδεολογία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου