Με αγάπη ...χρόνια πολλά

Χριστούγεννα σημαίνουν αγάπη. Μόνο αγάπη. Καθαρή και αδιαπραγμάτευτη. Έτσι όπως την αντιλαμβάνονται τα μικρά αθώα παιδιά.
Χριστούγεννα σημαίνουν αγάπη για τους δικούς μας, αγάπη για τους φίλους μας, αγάπη για τους συνανθρώπους μας ανεξάρτητα σε ποιον Θεό πιστεύουν.
Χριστούγεννα σημαίνουν και φως. Φως που μας βγάζει από τα σκοτάδια του νου και τις ψυχής και μας δείχνει τον δρόμο να βρούμε την αγάπη που απελευθερώνει.
Χριστούγεννα σημαίνουν δώρα αληθινά μα σπάνια: Αλληλεγγύη, ανεκτικότητα, ασφάλεια, ειρήνη, ένα στεγνό κρεββάτι, μια αυλή με δυόσμο.
Ας τα χαρίσουμε σ' όσους τα έχουν ανάγκη για να χαριστεί και σε μας η αγαλλίαση.
"Καλήν εσπέραν άρκοντες τζ ' αν είναι ορισμός σας Χριστού την Θείαν γέννηση να πω στ ' αρχοντικό σας.
Χρόνια πολλά να να ζήσετε να 'στε ευτυχισμένοι. Τζιαί στο κορμίν τζιαί στην ψυσσιήν ν' άσαστεν πλουμισμένοι"

Καλέ μου φίλε...

Φίλε μου ακόμα περιμένω να μου πει κάποιος ότι πρόκειται για φάρσα. Δεν είναι δυνατόν να ισχύει αυτή η φρικαλέα είδηση. Από το πρωί περιμένω τη διάψευση και εσένα να βγεις στο τηλέφωνο για να σπάσουμε πλάκα. Ασημένιε, γιατί ρε φίλε; Εσένα σου έπρεπε η ζωή και το γέλιο, είχες τόσα ακόμα να ζήσεις, να χαρείς και να δώσεις αλλά την έκανες και εμείς θα ζούμε με την ανάμνησή σου. Εγώ θα λέω ότι έφυγες, σου άρεσε έτσι και αλλιώς να κάνεις βόλτες, και θα σε κρατώ ζωντανό στην καρδιά μου.
Επειδή πιστεύω ότι μας παρακολουθείς και θα δεις σίγουρα και την ανάρτησή μου, σε προκαλώ να θυμηθείς από πού είναι η φωτογραφία! Μια από τις πολλές φορές που καθόμασταν δίπλα δίπλα σε διαδικασίες και "σχολιάζαμε" γεγονότα και πρόσωπα....

Πρώτη φορά Αριστερά γι’ αυτό και …περαστικά μας!

Πρώτη φορά αριστερό μνημόνιο.
Πρώτη φορά αριστερό capital control.
Γενικότερα πρώτη φορά αριστερά...

Πρώτη φορά αριστερό μπάχαλο όσον αφορά Αιγαίο και υφαλοκρηπίδα.
Πρώτη φορά αριστερή αναγωγή ενός ευρωπαϊκού προβλήματος -όπως είναι το προσφυγικό- σε αμιγώς εθνικό.
Γενικότερα πρώτη φορά αριστερά...

Πρώτη φορά αριστερό «ντα» και δη από το αριστερό πρωθυπουργικό γραφείο στο δημοσίευμα της γερμανικής «Die Welt» γιατί τόλμησε να επικαλεστεί τις πηγές της και να γράψει ότι η Ελλάδα είναι ακυβέρνητο καράβι.
Γενικότερα πρώτη φορά αριστερά...

Πρώτη φορά αριστερές περικοπές συντάξεων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το πόθεν έσχες κυβερνητικών και κρατικών αξιωματούχων είναι «πειραγμένο». Είναι όμως οι πρώτη φορά που υπουργοί ξεχνούν να δηλώσουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και κάποιες δεκάδες ακίνητα.
Γενικότερα πρώτη φορά αριστερά...

Πρώτη φορά αριστερό ξύλο σε πρόσφυγες/μετανάστες στην Ειδομένη.
Πρώτη φορά απαγόρευση στα ΜΜΕ να αναπαράγουν το αίσχος στα κανάλια, πρώτη φορά αριστερή προσέγγιση της ελευθεροτυπίας.

Πρώτη φορά που αριστεροί μετατρέπουν με τόση επιτυχία το άσπρο σε μαύρο και κυρίως το μαύρο σε …κόκκινο.
Γενικότερα πρώτη φορά αριστερά...

Περαστικά μας!

Οι αναπηρίες είναι πολλών ειδών…

Σήμερα, παγκόσμια μέρα ατόμων με αναπηρία, πριν λίγες μέρες παγκόσμια μέρα κατά της βίας των γυναικών, δεν έχει πολύ καιρό ήταν η μέρα κατά του ρατσισμού, η παγκόσμια μέρα κοινωνικής δικαιοσύνης και πάει λέγοντας.

Αρκεί μια βόλτα σε ένα κεντρικό δρόμο για να διαπιστωθεί η αναισθησία και η αναλγησία μας. Παρκαρισμένα αυτοκίνητα πάνω στα πεζοδρόμια εμποδίζουν την διέλευση των πεζών πόσο μάλλον των αναπηρικών αμαξιδίων. Όσο για τους τυφλούς, η κάθε έξοδός τους μοιάζει με απόπειρα αυτοκτονίας. Οι δε ράμπες είναι τόσο ελάχιστες όσο ελάχιστη είναι και η ευαισθησία μας ως προς τα ίσα και ίδια δικαιώματα που πρέπει να έχουν οι ανάπηροι με όλους τους υπόλοιπους.

Η οικονομική κρίση μπορεί να μας γονάτισε, να μας πτώχευσε, να έφερε τα πάνω-κάτω στη ζωή μας αλλά δεν μας μαλάκωσε. Διατηρούμε την ίδια έπαρση που είχαμε και στην προ κρίσης εποχή. Γι’ αυτό και για την Ελλάδα του σήμερα, που όμως έμεινε στο χτες αλλά ταυτόχρονα φροντίζει να ευνουχίζει και το μέλλον, δεν έχουν καμιά μα καμιά σημασία αυτές οι μέρες που τιμώνται παγκόσμια.

Παραμένουμε μια κοινωνία εγκλωβισμένη σε μονολιθικές και καθεστωτικές αντιλήψεις, αγκυλωμένη στις προκαταλήψεις. Μια κοινωνία με μέλη φοβικά, επιρρεπή σε φασιστικές συμπεριφορές, απορριπτικά για κάθε ανοίκεια προς αυτά συμπεριφορά.

Η αναφορά στο προ χιλιετιών ένδοξο παρελθόν μας ανεπιτυχώς προσπαθεί να καλύψει το σημερινή μας ανεπάρκεια σε ζητήματα που σε άλλες κοινωνίες της Δύσης έχουν οριστικά λυθεί.
Εμείς ακόμα πρέπει να λογοδοτούμε στο γείτονα, στο συγγενή, στον προϊστάμενο, στον μπακάλη της γειτονιάς, στον παπά της ενορίας και τουλάχιστον σε άλλους χίλιους για τις επιλογές που κάνουμε στον τρόπο ζωής έως και στον τρόπο …ταφής μας.

Όσο βέβαια δεν αντιστεκόμαστε, δεν διεκδικούμε, δεν υποστηρίζουμε τα ίσα δικαιώματα και την ισονομία θα γιγαντώνεται ο λόγος των φασιστοειδών. Θα ψηφίζονται στη Βουλή ρατσιστές και ομοφοβικοί και θα υπάρχουν σύμβουλοι και συνεργάτες πολιτικών και δη πρωθυπουργών που θα μιλούν για …ξυρισμένες χήρες.

Μήπως να προταθεί και μια «ελληνική μέρα» γι΄ αυτούς που έχουν σακατεμένο τον εγκέφαλο;