Εντάξει λοιπόν, στην χώρα που έχουμε λύσει τα προβλήματα μας ως κοινωνία και ως κράτος, λογικό ακούγεται να ποινικοποιείται η λέξη "άβυσσος" που τόλμησε να εκφέρει η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για να τονίσει τη διαφορά της παράταξής της από αυτήν της Νέας Δημοκρατίας.
Ίσως για να ικανοποιηθούν αρκετοί, ο καθένας βέβαια για τους δικούς του λόγους, θα έπρεπε να πει ότι επιτέλους με τον Μητσοτάκη κλίνει η ψαλίδα των διαφορών μας με τη ΝΔ.
Ή ακόμα καλύτερα, να ανακοινώσει ότι το ΠΑΣΟΚ κατεβάζει ρολά γιατί τώρα όλοι μας εκφραζόμαστε από τον φιλελεύθερο και κεντρώο Μητσοτάκη. Σίγουρα θα διευκόλυνε πολύ όλους όσους αλληθωρίζουν προς τα δεξιά και είχαν καημό μεγαλύτερο και από τους Νεοδημοκράτες για τα εκλογικά αποτελέσματα.
Ζούμε στην εποχή της υπερβολής. Ενδεχομένως και η λέξη άβυσσος να ενέχει στοιχεία υπερβολής, ωστόσο και οι αντιδράσεις και η υπέρμετρη ευαισθησία στο κατά πόσο είναι political correct η συγκεκριμένη λέξη είναι πέραν το δέον υπερβολικές.
Όσοι δε επικαλούνται τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για να ταυτίσουν πολιτικά και ιδεολογικά τα δυο κόμματα λειτουργούν εκ του πονηρού και καλούνται να θυμηθούν τη στάση της Νέας Δημοκρατίας από το 2010 μέχρι την μέρα που ορκίστηκε ο Αντώνης Σαμαρά Πρωθυπουργός.
Η χώρα βρισκόταν στη δίνη της κρίσης, η κυβέρνηση σε ένα καχύποπτο έως άφιλο ευρωπαϊκό περιβάλλον αναζητούσε τρόπο διάσωσης της Ελλάδας, ο Παπανδρέου αλώνισε τον κόσμο αναζητώντας και την άλλη «συνταγή» που τόσο επίμονα ζητούσαν τα άλλα κόμματα, οι πλατείες καιγόντουσαν και οι αγανακτισμένοι μούντζωναν και απειλούσαν με κρεμάλες και εκτελέσεις. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, την κρισιμότερη περίοδο της μεταπολίτευσης, η Νέα Δημοκρατία σφύριζε αδιάφορη και θεμελίωνε το αντιμνημονιακό μπλογκ. Ο Πρωθυπουργός τούς ζητούσε συναίνεση και συνεννόηση και αντ’ αυτού ο Σαμαράς πηγαινοερχόταν στα Ζάππεια, ενώ στις κρίσιμες ψηφοφορίες της Βουλής οι βουλευτές του ταυτίζονταν με αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ.
Ας είμαστε ειλικρινείς, μια στοιχειώδης άβυσσος μεταξύ των δυο υπάρχει!
Πρόθεσή μου δεν είναι να υπερασπιστώ την Γεννηματά.Δεν το έχει ανάγκη.
Υπερασπίζομαι το δικαίωμα όλων μας στο δημόσιο λόγο και θέλω να προστατευτούμε και να προστατεύσουμε τους άλλους από μιαν ιδιότυπη -και στο όνομα της Δημοκρατίας- λογοκρισία που καταργεί την ίδια την Δημοκρατία και πιστεύω πως είναι επίσης προϊόν της κρίσης.
Παρατηρήσεις:
1. Δεν αναφέρομαι φυσικά στους ανεγκέφαλους που βρήκαν την ευκαιρία για σεξιστικές ατάκες εις βάρος της Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
2. Η «άλλη» συνταγή για λύση δεν ευρέθη ποτέ!
3. Κανένας δεν είχε μέχρι σήμερα το πολιτικό κουράγιο να αναγνωρίσει τις προσπάθειες του ΠΑΣΟΚ και του Πρωθυπουργού του την περίοδο 2010-2011 και τα όσα επέτυχαν την ταραχώδη εκείνη περίοδο για την χώρα και όχι για το κόμμα.
