Ήταν τόσο μεγάλο το σοκ όταν διαπιστώσαμε ότι θα έπρεπε τουλάχιστον για ένα διάστημα να βγούμε από τη βολή μας και να αναμετρηθούμε με τις απώλειες μας ώστε πολλοί πολίτες αυτής της χώρας δεν σταθήκαν λεπτό να σκεφτούν πώς και γιατί, τι και ποιος φταίει, για πόσο διάστημα πρέπει να κάνουμε θυσίες.
Γι’ αυτό και με ευκολία επέτρεψαν να γιγαντωθεί ένα λαϊκίστικο κύμα ή μάλλον συνονθύλευμα από ακραίες φωνές Συριζαίων, Χρυσαυγιτών - μέχρι το ’11 και Νεοδημοκρατών-, περιθωριακών και μπαχαλάκηδων να μας παρασύρει, να μας διχάσει σε μνημονιακούς κα αντιμνημονιακούς και το χειρότερο από όλα να κανονικοποιήσει τη βία και ανομία.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να βλέπουμε κρεμάλες στο Σύνταγμα και αλαλάζοντες ανθρώπους να στρέφονται εναντίον της Βουλής και του Πολιτεύματος, να αδιαφορούν για τη δολοφονία 3 πολιτών και ενός αγέννητου μωρού στην Marfin, να εκφράζονται με πρωτόγονα αισθήματα ικανοποίησης όταν μάθαιναν για προπηλακισμούς και ξυλοδαρμούς πολιτικών, ιδίως από το χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Όλο αυτό το διάστημα η τότε αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ και σημερινή κυβέρνηση χασκογελούσε, μέτραγες αυτοκτονίες, έβγαζε δεκάρικους στις πλατείες, έριχνε νερό στο μύλο των φασιστών και πάλι χασκογελούσε και μέτραγε ψηφαλάκια.
Πεταλωτής, Ευθυμίου, Παπανδρέου, Λοβέρδος, Κωνσταντόπουλος, Πάγκαλος, Χατζηδάκης, Παπούλιας είναι μόνο λίγοι πολιτικοί-θύματα ενός εσμού που στερείτο ενσυναίσθησης και πολιτικού κριτηρίου.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τότε, και νυν στελέχη της κυβέρνησης του σήμερα, πάλι χασκογελούσαν και πάλι μέτραγαν ψηφαλάκια.
Δυστυχώς η κρίση δεν έληξε γιατί ήθελαν όλοι τους,ειδικά αυτά τα μαύρα χρόνια,να κυβερνήσουν.
Ο λαός μας φτωχοποιήθηκε, η ισχυρή Ελλάδα έμεινε πίσω στο παρελθόν και οι της κυβέρνησης πουλούν τα παραμύθι της ανάπτυξης.
Όλα καλά μέχρι τη φετεινή χρονιά που η τότε εξ «αριστερών» αντιπολίτευση και τα μέλη της σημερινής κυβέρνησης έπαψαν να χασκογελούν.
Πάγωσε το χαμόγελο στα χείλη του κ. Τσίπρα, του κ. Παππά, του κ. Βαρεμένου και τόσων άλλων που ξέρουν τι τους περιμένει πλέον στις δημόσιες εμφανίσεις του.
Ξέρουν γιατί υπήρξαν ενορχηστρωτές της βίας τα δύσκολα χρόνια της κρίσης.
Ήρθε δυστυχώς το πλήρωμα του χρόνου και γι’ αυτούς.
Επιμένω στο δυστυχώς γιατί όσοι σταθήκαμε κριτικά και απέναντι στο φασιστικό φαινόμενο των πλατειών και των απόνερών της συνεχίζουμε και σήμερα να είμαστε απέναντι και να μην αφήνουμε για κανένα λόγο περιθώριο στην βία από όποιον και να προέρχεται και σε όποιον και αν απευθύνεται.
Τους πολιτικούς μας αντίπαλους τους αντιμετωπίζουμε με πολιτικό διάλογο και πολιτικά επιχειρήματα.
Εμείς θα συνεχίσουμε να καταγγέλλουμε τις παρακρατικές πρακτικές και τις φασιστικές ενέργειες γιατί σταθερά υποστηρίζουμε τον ελεύθερο δημόσιο διάλογο, την ελευθερία της άποψης και της πολιτικής τοποθέτησης.
Δεν χασκογελούμε όταν βλέπουμε νέους ανθρώπους να μουτζώνουν τους θεσμούς.
Δεν χασκογελούμε όταν βλέπουμε προπηλακισμούς και διαπιστώνουμε αποκλεισμούς.
Απλά θλιβόμαστε.
