Νοσταλγία

Απόκαμε το ματσικόριδο της Σαλαμίνας.
Αιώνες τώρα του έκλεβαν τη μυρωδιά Σαρακηνοί και Φράγκοι, Γενουάτες και Ενετοί και Άγγλοι.
Όμως πιότερο κουράστηκε μ' αυτούς τους τελευταίους κατακτητές.
Δεν τους αντέχει.
Θέλει να κοιμηθεί, ίσως και ονειρευτεί τον Τεύκρο.
Μόνο αυτός θα το ορμηνέψει πώς να μη μαραθεί από νοσταλγία.

Η διακριτική ανθρωπιστική προσφορά των ομογενών προς την πατρίδα

Ευγενές το στοίχημα του Συλλόγου «Δορυφόρος» στο Μόναχο να καταστήσει θεσμό της παροικίας του Μονάχου την ετήσια φιλανθρωπική εκδήλωση που διοργανώνεται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και μετά από δική του πρωτοβουλία.
Πέρυσι ο «Δορυφόρος», Σύλλογος για την προώθηση του διαλόγου μεταξύ των νέων στην Ευρώπη, σε αγαστή συνεργασία με ελληνικούς εθνικοτοπικούς συλλόγους και την ενορία Αγίου Γεωργίου στην περιοχή του Βέστεντ διοργάνωσαν μια όμορφη γιορτή που προσέλκυσε δεκάδες συμπατριωτών μας. Τα έσοδα προσφέρθηκαν στο «Χαμόγελο του Παιδιού».
Φέτος από μιαν αντίστοιχη γιορτή αγάπης και προσφοράς θα έσοδα θα διατεθούν στο ορφανοτροφείο «Μέλισσα».
Είθισται, οι σύλλογοι, οι Κοινότητες και γενικότερα οι οργανωμένοι φορείς του Ελληνισμού να λειτουργούν στα ξένα κυρίως για να κρατήσουν τις γέφυρες με την Πατρίδα ανοικτές, να υποστηρίζουν τα εθνικά μας θέματα, να διατηρούν τα πολιτιστικά και πολιτισμικά στοιχεία του τόπου καταγωγής τους και να συνδράμουν στις ανάγκες των συμπατριωτών στις κοινωνίες που ζουν.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, τα τόσο δύσκολα για την Ελλάδα, υπάρχουν Ελληνικές Κοινότητες και Σύλλογοι στην Διασπορά που αναπτύσσουν ανθρωπιστική δραστηριότητα υπέρ αναξιοπαθούντων συμπατριωτών και διάφορων ιδρυμάτων στην πατρίδα.
Είναι, δε, αυτές οι πρωτοβουλίες αξιέπαινες και ιδιαιτέρως συγκινητικές γιατί βασίζονται στην αλληλεγγύη, στην ευαισθησία και στην προσφορά προς στον συνάνθρωπο και πραγματοποιούνται μέσω της εθελοντικής εργασίας.
Επιπλέον, αυτές οι δράσεις που ανακουφίζουν παιδιά, ενήλικες και άτομα τρίτης ηλικίας, είναι η αποστομωτική απάντηση σε όλους όσοι θεωρούν τον οργανωμένο απόδημο ελληνισμό κρατικοδίαιτο και με προσβλητικό τρόπο εξισώνουν και ισοπεδώνουν τους πάντες και τα πάντα.
Στο «Δορυφόρο», στις λοιπούς Συλλόγους και στους εθελοντές που εγγυώνται την επιτυχία και της αυριανής φιλανθρωπικής εκδήλωσης, αλλά και σε όλους τους φορείς τις ομογένειας που στέκονται δίπλα σε συμπατριώτες μας και ελληνικούς φορείς που επλήγησαν από την οικονομική κρίση, η μόνη η ευχή που του ταιριάζει είναι η καλή συνέχεια.

Θύμωσε ο Μητσοτάκης και ο Γιακουμάτος έχασε τον …προσανατολισμό του

Τα δημόσια πρόσωπα πρέπει να σκέφτονται δυο και τρεις φορές τι πρόκειται να πουν. Και φυσικά αυτό κάνουν αφού γνωρίζουν -ειδικά οι πολιτικοί- ότι οι δηλώσεις τους αφενός δίνουν «γραμμή» στους ψηφοφόρους και αφετέρου επηρεάζουν τμήματα της κοινωνίας.
Το γνωρίζει και ο κύριος Γιακουμάτος, ο βουλευτής της ΝΔ.
Γι’ αυτό και οι σημερινές του δηλώσεις για την ομοφυλοφιλία είναι συνειδητές. Δεν έχουν επ’ ουδενί να κάνουν με χαριτολόγημα (θα ήταν εξάλλου ακόμα πιο αισχρό) αλλά με μια βαθιά συντηρητική αντίληψη.
Μια σκοταδιστική αντίληψη που χωρίζει τους ανθρώπους σε κατηγορίες, τους απαγορεύει να αυτοπροσδιορίζονται σεξουαλικά και να έχουν δικαίωμα στη διαφορετικότητα.
Όμως, όπως λέει και ο σοφός λαός, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Όπου χούι -στην προκειμένη περίπτωση- βλέπε ομοφοβία.
Ωστόσο, αυτό που είναι ιδιαίτερα εξοργιστικό με τους ομοφοβικούς, είναι η βιάση τους αμέσως μετά από μια ομοφοβική ατάκα να συμπληρώσουν ότι δεν έχουν πρόβλημα με τους ομοφυλόφιλους και έχουν κυρίως ότι έχουν φίλους ομοφυλόφιλους.
Τους απαντάμε ότι είναι υποκριτές. Επίσης, ότι είναι και φασίστες γιατί προσβάλλουν και αμφισβητούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι και μισάνθρωποι γιατί με τη στάση και τη συμπεριφορά τους ενθαρρύνουν την ανθρωποφαγία.
Χειρότεροι όμως από όλους είναι οι κατ’ επίφαση προοδευτικοί που καλύπτονται πλήρως από δηλώσεις σαν αυτές του Γιακουμάτου παρότι παραμένουν μουλωχτοί.
ΥΓ: η «διορθωτική» δήλωση του Γιακουμάτου μετά από παρέμβαση του Προέδρου της ΝΔ, πως δεν είναι ομοφοβικός επειδή ψήφισε το σύμφωνο συμβίωσης και το νομοσχέδιο για την άρση οποιασδήποτε διάκρισης, έκανε μέχρι και τα σαλιγκάρια να γελάσουν…

Εισήγηση στην 6η Σύνοδο της ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ, 15 Ιαν. 2017

Συντρόφισσες, σύντροφοι
Καλή και τυχερή χρονιά για σας,
Καλή χρονιά για την Ελλάδα.
Χάριν οικονομίας χρόνου θα περιορίσω την εισήγησή μου στα του οίκου μας, μόνο που θα κάνω μιαν εξαίρεση για το θέμα της Κύπρου.
Θα συμφωνήσω με τον σύντροφο Ανδρουλάκη ότι η μη λύση του Κυπριακού δεν είναι λύση. Θα προσθέσω επίσης ότι η μη λύση του Κυπριακού σημαίνει de facto διχοτόμηση του νησιού και παγίωση της τουρκικής εισβολής και κατοχής. Δεν είναι συναισθηματική η τοποθέτηση επειδή τυγχάνει να είμαι πρόσφυγας. Είναι απόλυτα ρεαλιστική. Πέρασαν 42 χρόνια και 6 μήνες από την εισβολή. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα δημιουργούνται τετελεσμένα. Θα αναφερθώ μόνο σε ένα, στο θέμα των εποίκων. Υπάρχουν δυο γενιές εποίκων και βρίσκεται προ των πυλών και η τρίτη γενιά. Αυτό σημαίνει πολλά.
Επιζητείται λοιπόν η λύση που θα είναι βιώσιμη, για να μπορεί να λειτουργήσει το κράτος σε βάθος χρόνου και προς όφελος όλων των κατοίκων την Κύπρου. Φυσικά υπάρχουν κόκκινες γραμμές, όπως είναι η αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και η κατάργηση των εγγυητριών δυνάμεων. Μακάρι να μπορούσαμε να πετύχουμε στο σύνολο τους στόχους μας, αλλά άλλο τι επιθυμούμε και άλλο το εφικτό.
Στα δικά μας τώρα.
Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρηθήκαμε πολύ ως κόμμα. Δοκιμάστηκαν οι αντοχές μας.
Από την μια η δύσκολη αλλά αναγκαία απόφαση να σώσουμε την Πατρίδα από την χρεοκοπία και να την κρατήσουμε εντός Ευρώπης και ευρώ οδήγησαν εναντίον μας τις κοινωνικές ομάδες που παραδοσιακά μας στήριζαν.
Από την άλλη η συνωμοσιολογία, ο λαϊκισμός, οι εντεταλμένοι αγανακτισμένοι και τα Ζάππεια θόλωσαν την κρίση του λαού που έβλεπε ότι έχανε δικαιώματα, προνόμια και κεκτημένα, έβλεπε να οδηγείται στη φτώχεια.
Κοντά σ’ αυτά βιώσαμε από το 2010 ακόμα, την αγωνία πολλών να προλάβουν στασίδι στο ΣΥΡΙΖΑ καθώς επίσης και τα λάθη προβεβλημένων στελεχών μας με αποτέλεσμα και να συρρικνωνόμαστε εκλογικά και να ενισχύεται το κύμα γενικότερου αναχωρητισμού από το ΠΑΣΟΚ.
Είναι πολύ εύκολη υπόθεση η αποσύνθεση ενός πολιτικού χώρου. Αντιθέτως, η σύνθεση είναι δύσκολη και επίπονη διαδικασία και απαιτεί υπερβάσεις.
Η Πρόεδρος είχε το πολιτικό θάρρος να κάνει αυτές τις υπερβάσεις.
Έβαλε τελεία στο κακό σκηνικό και άλλαξε σελίδα.
Έδειξε και ακολουθεί το δρόμο της εξωστρέφειας.
Πριν ένα ακριβώς χρόνο κάλεσε σε συμπόρευση όλους όσους εμφορούνται από τις αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας και από προοδευτικές/ριζοσπαστικές ιδέες. Τους κάλεσε για συμμετοχή σε ισότιμη βάση και χωρίς προαπαιτούμενα.
Έχει μεγάλη σημασία ότι η Φώφη Γεννηματά λειτούργησε με όρους Παράταξης και όχι κόμματος.
Που οραματίστηκε να ενωθεί ξανά ο προοδευτικός χώρος που υπηρετεί διαχρονικά την Ελληνίδα και τον Έλληνα.
Η προσχώρηση του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών στην ΔΗΣΥ και η χτεσινή ανταπόκριση δεκάδων πρώην κοινοβουλευτικών και κυβερνητικών στελεχών στην πρόσκληση για ενίσχυση του εγχειρήματος, κυρίως όμως η εμπιστοσύνη που δείχνουν ξανά οι απλοί ψηφοφόροι, είναι μια καλή μαγιά.
Η σοφία των πολλών θα μας πάρει ένα βήμα πιο κοντά σ’ αυτά που ονειρευόμαστε και αγωνιζόμαστε να πετύχουμε.
Ανήκω σ’ αυτούς που πίστεψαν σ’ αυτήν τη διαδικασία γι’ αυτό και ως γραμματέας του Τομέα Απόδημου Ελληνισμού καλλιεργώ συνειδητά την λογική της ενότητας του χώρου στη Διασπορά.
Βέβαια ούτε τα ευχολόγια ούτε οι νέοι συνοδοιπόροι μας στη ΔΗΣΥ από μόνοι τους θα αναπτύξουν την επιθυμητή δυναμική. Χρειάζονται σεβασμός στον πολίτη και πολιτικό περιεχόμενο, συναινέσεις, συνεργασίες, σεβασμός στη συλλογικότητα, απαλλαγή από προσωπικές πικρίες, προσήλωση σε όσα μας ενώνουν και όχι σε όσα μας χωρίζουν.
Τα βήματα που θα μας οδηγήσουν να γίνουμε το προοδευτικό ρεύμα πλειοψηφίας που θα καθορίζει τις εξελίξεις στη χώρα μας είναι συγκεκριμένα.
Ενδεικτικά αναφέρω:
- Να αρχίσουμε έστω και τώρα να υπερασπιζόμαστε το έργο του ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια όλων ανεξαιρέτως των κυβερνητικών του θητειών. Να αφήσουμε σύντροφοι τα συμπλέγματα και τις στείρες αντιπαλότητες στην άκρη που έχουν σχέση με τους διάφορους Προέδρους του και Πρωθυπουργούς. Επείγει να αποκτήσουμε παραταξιακή συνείδηση, μνήμη, συνέχεια.
Με την ευκαιρία προτείνω να συμπεριληφθεί ξανά στη σελίδα του ΠΑΣΟΚ η ιστορία του Κινήματός
- Να ξεκαθαρίσουμε την ιδεολογική μας ταυτότητα. Δεν χρειαζόμαστε τους πάντες μαζί μας, και κυρίως αυτούς που παλινδρομούν μεταξύ της Προοδευτικής και της Συντηρητικής παράταξης. Αυτούς τους χαρίζουμε στη ΝΔ. Και μαζί μας να έρθουν για ένα διάστημα θα είναι από καιροσκοπισμό, πάντα θα αλληθωρίζουν δεξιά.
- Να στείλουμε ξεκάθαρο μήνυμα ποια στρώματα της κοινωνίας εκπροσωπούμε και πώς τους εκπροσωπούμε. Με ποιους είμαστε; Ποιους θεωρούμε σήμερα μη προνομιούχους, ποιοι θεωρούμε ότι δεν έχουν ίσες ή και καθόλου ευκαιρίες. Για ποιους παλεύουμε και αγωνιζόμαστε.
Να ξεκινήσουμε δηλαδή από την αρχή.
Να οργανώσουμε το Συνέδριο, να πείσουμε τους πολίτες και στις επόμενες εκλογές να θέσουμε ως στόχο τουλάχιστο τη δεύτερη θέση.
Καλό μας αγώνα σύντροφοι και συντρόφισσες

Κατερίνα Αυξεντίου
Μέλος ΚΠΕ

Άλλοι πρέπει να αγωνιούν για την συνάντηση Γεννηματά και Παπανδρέου και όχι εμείς σύντροφοι …

Μήπως χάνουμε εντελώς ο μέτρο παγιδευμένοι στον μικρόκοσμό μας, στα προσωπικά αδιέξοδα και τις ανασφάλειές μας;
Ακόμα να μας γίνει ξεκάθαρο ότι η αξιοπιστία της χώρας έφτασε στο ναδίρ και ότι ο κόσμος δεν αντέχει άλλο;
Αντιλαμβανόμαστε ότι μας κυβερνά μια παιδική χαρά;
Συμφωνούμε ότι υπάρχει άμεση ανάγκη για άλλη πολιτική; Από πού θα παραχθεί αυτή η πολιτική και από ποιους;
Χρειάζεται ο τόπος μια ισχυρή σοσιαλιστική σοσιλαδημοκρατική παράταξη που θα σταθεί απέναντι στους λαϊκιστικούς ακροβατισμούς που αρέσκεται η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και απέναντι στη νεοφιλελεύθερη πολιτική με την οποία μας απειλεί η ΝΔ;
Για να γίνουν αυτά χρειάζονται συναινέσεις, συνεργασίες, σεβασμός στη συλλογικότητα, απαλλαγή από προσωπικές πικρίες, προσήλωση στην ενότητα. Χρειάζεται να γίνει η υπέρβαση πρωτίστως για το καλό της Πατρίδας. Όλα τα άλλα έπονται. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πέρσι έτσι εποχή, αρνήθηκε τα περιχαρακώματα, αγνόησε το προσωπικό κόστος και έκανε ανοικτό κάλεσμα χωρίς προαπαιτούμενα σε κόμματα, δυνάμεις, πρόσωπα.
Γι’ αυτό οι μόνοι που δικαιούνται να φοβούνται και να αγωνιούν για την έκβαση της σημερινής συνάντησης είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και τα άλλα κόμματα της μείζονος αντιπολίτευσης. Είναι η ίδια κυβέρνηση. Είναι και αυτοί που ετοιμάζονται να στήσουν νέα σχήματα οσονούπω γιατί δεν «χωράνε» πια στα υπάρχοντα.
Οι υπόλοιποι μόνο θετικά πρέπει να σκεφτόμαστε…

Διεκδικούμε την ειρήνη στην Κύπρο

Ήμουν παιδί όταν άκουγα για τις διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό.
Μακάριος, Κυπριανού, Βασιλείου, Κληρίδης, Παπαδόπουλος, Χριστόφιας, Αναστασιάδης.
Μέσα σ' αυτές τις προεδρικές θητείες από το '74 μέχρι σήμερα αναζητούσαμε την ελπίδα για λύση στο Κυπριακό.
Για λύση της κατοχής, για αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων. Φευ! Περνούσαν τα χρόνια και μεγαλώσαμε. Οι παππούδες μας πέθαναν στην προσφυγιά. Οι γονείς μας παλεύουν να αντέξουν, ίσως και προλάβουν να ξαναζήσουν στα χώματά τους. Εμείς κάναμε δικά μας παιδιά. Η πράσινη γραμμή μια μαχαιριά στη ψυχή μας.
Ακούμε από κόμματα της μείζονος αντιπολίτευσης στην Κύπρο πως η διαφαινόμενη λύση είναι προδοτική.
Ξανά εμφυλιακές πρακτικές που διχάζουν. Ο λαός μας υπέφερε από τον διχασμό.
Αυτός εξάλλου έφερε και τους Τούρκους μέσα στο σπίτι μας.
Πάθαμε και μάθαμε.
Είναι προδοσία να μην θέλεις συρματοπλέγματα και κατοχικό στρατό;
Είναι προδοσία να θέλεις να μονιάσεις με όλους τους συμπατριώτες σου;
Όπως οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουμε συλλογική ευθύνη για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι εθνικιστές σε βάρος άμαχου τουρκοκυπριακού πληθυσμού, άλλο τόσο δεν φέρουν ευθύνη και οι Τουρκοκύπριοι για τους δικούς τους ανεγκέφαλους εθνικιστές που δρούσαν εναντίον Ελληνοκυπρίων.
Θέλουμε μια δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση σύμφωνη με τις αποφάσεις του ΟΗΕ που να ικανοποιεί όλους τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Θέλουμε ειρήνη.
Θέλουμε επανένωση του τόπου μας.
Θέλουμε ένα ισχυρό ευρωπαϊκό κράτος με μία και μόνη κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια.
Θέλουμε την Κύπρο ελεύθερη από ξένες δυνάμεις.
Αν αυτές οι επιθυμίες είναι προδοσία τότε τι είναι η διχοτόμηση του νησιού που που ανερυθρίαστα επιθυμούν κάποιοι;
Δεν θέλουμε σε μια σταλιά τόπο να έχουμε σύνορα με την Τουρκία.
Είναι δικαίωμα η θέληση για επανένωση της πατρίδας μας και το διεκδικούμε!