Δευτέρα 23 Απριλίου 2018

Ούτε η ίδια Σαπφώ θα γλίτωνε. Θα ήθελαν σίγουρα να την κάψουν.

Ο Πρωθυπουργός οφείλει να βάλει ως προσωπικό του στοίχημα την καταστολή των ακροδεξιών και νεοναζιστών και να επιβάλει και στον κυβερνητικό του εταίρο να καταγγείλει δημόσια τις φονικές επιθέσεις που δέχονται οι πρόσφυγες.

Θέλουμε ως πολίτες αυτής της χώρας να ξέρουμε τη θέση του κυβερνητικού εταίρου κ. Καμμένου για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

Απαιτούμε από την κυβέρνηση να διασφαλίσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των προσφύγων και να προστατέψει όλους τους πολίτες της Ελλάδας.

Είναι απίστευτο να ακούγονται στον τόπο μας ιαχές «Κάψτε τους ζωντανούς». Αυτό φώναζαν μέχρι τα ξημερώματα σχεδόν οι ακροδεξιοί στην πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη και αναφερόντουσαν σε ανθρώπους. Σε άντρες, σε γυναίκες, σε παιδιά.

Έχει σημασία από πού κατάγονται, τι χρώμα έχουν ή σε τι θεό πιστεύουν αυτά τα απελπισμένα πλάσματα που η μοίρα τους έφερε στη δική μας την Πατρίδα;

Οι ακροδεξιοί, οι οποίοι είναι Ελληναράδες, άριοι και Χριστιανοί θα πουν πως ναι, έχει σημασία και πως γι’ αυτό στρέφονται εναντίον τους και θέλουν την εξόντωσή τους.
Όμως, στην πραγματικότητα είναι πρόσχημα. Το πρόβλημα ξεκινά από τους ίδιους που δεν έχουν σχέση με τον άνθρωπο, την ανθρωπιά, την ενσυναίσθηση.

Οι λόγοι που οδηγούν κάποιον στην θλιβερή θέση να ασκεί ο ίδιος βία και ειδικά να προτρέπει να κάψουν, να θανατώσουν άλλους ανθρώπους, αποτελεί αντικείμενο της επιστήμης.

Ποιοι είναι αυτοί που πρωταγωνίστησαν στα επεισόδια στη Λέσβο, ποιοι είναι αυτοί που βγαίνουν τις νύχτες σαν τα τρωκτικά από τις τρύπες τους και επιτίθενται σε όποιον διαφέρει από αυτούς και που συστηματικά αναμοχλεύουν βασικά ένστικτα του όχλου εξωθώντας τον να κινηθεί εναντίον του «άλλου», είναι δουλειά της αστυνομίας και της Δικαιοσύνης.

Αυτοί όμως που οφείλουν να προστατέψουν τους θεσμούς, την κοινωνία, τους πολίτες είναι ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του.
Γνωρίζουμε, ότι πριν μερικά χρόνια έπεσαν λόγω κρίσης οι «φερετζέδες» και η πλατεία Συντάγματος γέμισε εκτός από «ανυποψίαστους» πολίτες και από αγανακτισμένους νεοναζιστές, ρατσιστές, φασίστες.

Δυστυχώς για τη Δημοκρατία, συνευρέθηκαν και αγανάκτησαν μαζί τους, άρα κανονικοποίησαν και νομιμοποίησαν τη συμπεριφορά και τη δράση τους και «αριστεροί» αγανακτισμένοι, οι οποίοι σήμερα μας κυβερνούν.

Οι σημερινοί κυβερνώντες φέρουν ηθική ευθύνη για την άνοδο της ΧΑ και πρέπει να βιαστούν να επανορθώσουν προτού να αρχίσουν να πέφτουν και στα δικά τους κεφάλια κροτίδες, πέτρες, μπουκάλια, παρτέρια.

Τότε πράγματι θα είναι πολύ αργά για όλους μας.

Παρασκευή 20 Απριλίου 2018

Ο λάθος άνθρωπος, στη λάθος θέση, τη λάθος ώρα

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ πέραν των πολλών κοινών που έχουν είναι και η ετοιμότητά τους στις ατάκες. Με ατάκες εκλέχτηκαν κυβέρνηση και με ατάκες αντιμετωπίζουν τους πολιτικούς -και όχι- μόνο αντίπαλους τους.
Γιατί φυσικά μέχρι εκεί μπορούν. Διαφορετικά θα ήξεραν ότι υπάρχει μια αιτιώδης συσχέτιση μεταξύ αυτών που λένε ή πράττουν και του εξερχόμενου αποτελέσματος που εισπράττουμε εν τέλει εμείς ως χώρα και ως πολίτες.
Προφανώς, θεώρησαν ότι τόσο στην περίπτωση της φυλάκισης των δυο Ελλήνων στρατιωτών από τους Τούρκους όσο και της παρατεταμένης έντασης στο Αιγαίο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, θα ξεμπέρδευαν, με ατάκες και κορώνες και ενίοτε μαγκιές.
Φευ! Οι δυο στρατιώτες παραμένουν έγκλειστοι χωρίς καν να τους απαγγελθεί καταγγελία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα συνεχίζουν αμφισβητούνται και να παραβιάζονται από την γείτονα.
Εν τω μεταξύ, στα ξένα δημοσιεύματα όλο και πιο συχνά τις τελευταίες μέρες γίνεται αναφορά σε πιθανό πόλεμο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Εκεί οδηγήθηκαν τα πράγματα, γιατί σαφώς η διπλωματία δεν είναι το φόρτε αυτής της Κυβέρνησης. Αντίθετα, φόρεσαν στολή παραλλαγής και επιχείρησαν να «πουλήσουν» πατριωτισμό στο χειμαζόμενο λαό μας, βάζοντας σε πρώτη μοίρα την εγωπάθεια και την ματαιοδοξία τους. Φυσικά, την παράμετρο να κάνει και ο Ερντογάν, όπως και αυτοί, κινήσεις για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης την προσπέρασαν.
Γιατί είναι ανίκανοι να ασκήσουν υπεύθυνα και προς όφελος της χώρας μας πολιτική άμυνας και ασφάλειας.
Αυτοί ξέρουν από καταλήψεις μόνο. Στα νιάτα τους ονειρεύτηκαν πως θα είναι πρωταγωνιστές σε επαναστάσεις, που όχι μόνο δεν τόλμησαν ποτέ να κάνουν, αλλά ευχαρίστως συμβιβάστηκαν με όλους και με όσα κατηγορούσαν.
Τρανταχτό παράδειγμα, ότι τώρα αισθάνονται ασφάλεια στην «τρυφερή» αγκαλιά της Ευρώπης γιατί παίρνει θέση εναντίον της Τουρκίας. Πρόκειται ασφαλώς για την ίδια Ευρώπη που 9 χρόνια πριν καθύβριζαν και έκαιγαν τη σημαία της γιατί ήθελαν την εξουσία- και ως γνωστό, ό σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Όπως όλοι, έτσι και αυτοί γνωρίζουν -ή τουλάχιστον όφειλαν να γνωρίζουν- ότι όλα τα χρόνια υπάρχει κίνδυνος επεισοδίου στο Αιγαίο.
Όμως, οι προηγούμενες κυβερνήσεις, οι συστημικές κατά την τωρινή, κατόρθωναν μέσω της διπλωματίας και της ειρηνικής οδού να οδηγούν τις κρίσεις σε εκτόνωση.
Σε αντίθεση με αυτούς, ο σημερινός υπουργός Άμυνας, βρίσκεται παγιδευμένος στα λάθη τακτικής που ακολούθησε και αντί να παραιτηθεί συνεχίζει με την ίδια οίηση να διερωτάται γιατί να δέχεται λεκτικές επιθέσεις από τους Τούρκους και να μιλά για ακήρυχτο πόλεμο.
Προφανώς, δεν γνωρίζει ότι ο τελευταίος «ακήρυχτος» πόλεμος ήταν ο ελληνοτουρκικός το 1897, στον οποίο ηττηθήκαμε.
Ο πόλεμος δεν είναι παίξε γέλασε και ας μη ξεχνούμε ότι μόλις πριν λίγες μέρες θυσιάστηκε ο σμηναγός Γιώργος Μπαλταδώρος στο βωμό μιας παρατεταμένης έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να αποφασίσει. Ή θα θυσιάσει την φιλία του και την στήριξη που έχει από τον Καμμένο ή την χώρα.

Κυριακή 15 Απριλίου 2018

Tιμωρητικά πλήγματα υπάρχουν μόνον εναντίον των λαών και των πολιτών

Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ πάντα έβρισκαν και συνεχίζουν να βρίσκουν αφορμή να βομβαρδίσουν άλλες χώρες.
Τα παραδείγματα αμέτρητα. Η λίστα είναι ενδεικτική!

Επικαλούνται πότε τα χημικά, πότε τα πυρηνικά όπλα και κυρίως την δήθεν αγωνία τους για το καλό και το μέλλον της ανθρωπότητας σε περιοχές που βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά τους.

Φυσικά, ποτέ δεν θα επικαλεστούν το συμφέρον, ή το πετρέλαιο, ή τον γεωστρατηγικό έλεγχο της περιοχή και τα κέρδη. Κοντολογίς, όλους τους λόγους που τους οδηγούν να θέλουν να ελέγχουν τον πλούτο και την τύχη των άλλων χωρών.
Αυτή είναι η αιτία των "χειρουργικών" και μη επεμβάσεών τους.

Στη Συρία, αυτή τη φορά σειρά έχουν τα χημικά.
Βρίσκουν ξανά συμμάχους εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης και εντός Ελλάδας.
Και αυτό είναι λυπηρό, ειδικά με δεδομένο ότι ακόμα δεν έχει επιβεβαιωθεί η χρήση χημικών όπλων, η οποία σαφώς είναι καταδικαστέα.

Όσοι 'δικαιολογούν' τους βομβαρδισμούς -αυτές τις φονικές ενέργειες- είναι αδικαιολόγητοι.

Δεν υπάρχουν τιμωρητικά πλήγματα εναντίον καθεστώτων.

Υπάρχουν τιμωρητικά πλήγματα μόνον εναντίον των λαών και των πολιτών, τα οποία μεταφράζονται σε δολοφονίες άμαχου πληθυσμού, ακρωτηριασμούς, βίαιους αποχωρισμούς οικογενειών, ορφάνια, πείνα, ένδεια, προσφυγιά.

Υπάρχουν ακόμα πλήγματα στον οικουμενικό πολιτισμό, αφού ισοπεδώνονται Μνημεία χιλιετιών και εξοντώνονται οι Μεσοποτάμιοι πολιτισμοί.

Όσοι έζησαν και επέζησαν βομβαρδισμών, κουβαλούν εσαεί στα αυτιά τους τον καταραμένο βόμβο των αεροπλάνων και νιώθουν εκείνη την αγωνία που τρυπά τα σωθικά τους και τους υποχρεώνει να κρατούν την ανάσα τους μέχρι να διαπιστώσουν ότι η βόμβα δεν έσκασε δίπλα τους, υπήρξαν και αυτή τη φορά τυχεροί και αρχίζουν ξανά να ελπίζουν μέχρι να περάσει πάνω από το κεφάλι τους ξανά το βομβαρδιστικό.

Ας προχωρήσουν, λοιπόν, η Ευρώπη και οι διεθνείς Οργανισμοί σε ένα ειρηνικό τρόπο επίλυσης και τερματισμού του εμφυλίου στη Συρία.
Δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί η διπλωματία και η διεθνής Κοινότητα οφείλει να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Επιβάλλεται να δοθεί επιτέλους ένα τέλος στο δράμα του Συριακού Λαού.

Σάββατο 14 Απριλίου 2018

Είναι έτσι;

Αν δηλαδή, ο Ασαντ με τους συμμάχους του θεωρήσουν ότι είναι επιβεβλημένη μια ωριαία "χειρουργική " επέμβαση στο Λονδίνο, στο Παρίσι και στην Νέα Υόρκη, θεωρητικά και πρακτικά δεν υπάρχει πρόβλημα!