Για την Ευρώπη που οραματιζόμαστε…

Είναι πολικά λάθος να τάσσεται κάποιος υπέρ των δημοψηφισμάτων ανάλογα με το ποια κυβέρνηση τα προτείνει και αν τον συμφέρει μικροπολιτικά/
κομματικά ή προσωπικά.

Γι' αυτό και όσοι ήμασταν υπέρ του δημοψηφίσματος το 2011 -έχοντας όλους τους άλλους ντόπιους και ξένους απέναντί μας, δεν γίνεται και δεν μας ταιριάζει να διαφοροποιούμαστε σήμερα ως προς την αξία ενός κατεξοχήν δημοκρατικού εργαλείου.

 Αυτό, βέβαια, δεν αναιρεί το γεγονός ότι στην προκειμένη φάση ένα δημοψήφισμα είναι εκ του περισσού αν όχι εκ του πονηρού, για τον απλό λόγο ότι η κυβέρνηση έχει νωπή τη λαϊκή εντολή και δεν συντρέχει λόγος διεξαγωγής του.

 Ωστόσο, η κυβέρνηση το δρομολογεί και δη με ένα αμφίσημο ερώτημα διχαστικού περιεχομένου που στόχο έχει να υποκλέψει τη ψήφο των χειμαζόμενων πολιτών.

Ας προσπεράσουμε τη θυμηδία που προκαλεί το γεγονός να εμπεριέχονται στο κείμενο(;) του ψηφοδελτίου ξένες λέξεις και ας εστιάσουμε στο αυτονόητο, στην αναγκαιότητα, δηλαδή, να υπάρχουν τρία ψηφοδέλτια: ΝΑΙ, ΟΧΙ και λευκό.

Επιπλέον υποχρέωση μας είναι  να μπούμε στον διάλογο με νηφαλιότητα και να πείσουμε με πολιτικό λόγο για τη θέση μας.

Η Ευρώπη δεν είναι μόνο οι αγορές και οι νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί της.

Υπάρχει και η δική μας Ευρώπη, των λαών, των εργαζομένων, της αλληλεγγύης και της ισότητας.

Αυτήν την Ευρώπη διεκδικούμε. Της Δημοκρατίας, της συμμετοχής, της ανάπτυξης.

Σαφώς, ζητούμενο είναι το αποτέλεσμα που θα φέρει το δημοψήφισμα γιατί από αυτό θα εξαρτηθεί η παραμονή μας στη Ευρώπη με ότι αυτό σημαίνει, αλλά δεν πρέπει να υποτιμούμε και τον βαθμό ενότητας του λαού την επόμενη μέρα.

Δεν έχουμε την πολυτέλεια να κτίζουμε τείχη ανάμεσά μας. Αντιθέτως έχουμε την υποχρέωση να "πάρουμε" το αποτέλεσμα που θα προκύψει και με σύνεση να το αξιοποιήσουμε για το καλό της Ελλάδας και των πολιτών της.

ΥΓ: για όσους μας προσάπτουν ότι βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά με κάποιους «ακατονόμαστους» απαντώ ότι επ’ ουδενί ταυτιζόμαστε μαζί τους. Εκτός και αν οι φίλοι μας και πρώην συντρόφοι μας που επιλέγουν να ψηφίσουν ΟΧΙ ξαφνικά ταυτίζονται με ακροδεξιούς και Χρυσαυγίτες.