Τα παραδείγματα αμέτρητα. Η λίστα είναι ενδεικτική!
Επικαλούνται πότε τα χημικά, πότε τα πυρηνικά όπλα και κυρίως την δήθεν αγωνία τους για το καλό και το μέλλον της ανθρωπότητας σε περιοχές που βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά τους.
Φυσικά, ποτέ δεν θα επικαλεστούν το συμφέρον, ή το πετρέλαιο, ή τον γεωστρατηγικό έλεγχο της περιοχή και τα κέρδη. Κοντολογίς, όλους τους λόγους που τους οδηγούν να θέλουν να ελέγχουν τον πλούτο και την τύχη των άλλων χωρών.
Αυτή είναι η αιτία των "χειρουργικών" και μη επεμβάσεών τους.
Στη Συρία, αυτή τη φορά σειρά έχουν τα χημικά.
Βρίσκουν ξανά συμμάχους εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης και εντός Ελλάδας.
Και αυτό είναι λυπηρό, ειδικά με δεδομένο ότι ακόμα δεν έχει επιβεβαιωθεί η χρήση χημικών όπλων, η οποία σαφώς είναι καταδικαστέα.
Όσοι 'δικαιολογούν' τους βομβαρδισμούς -αυτές τις φονικές ενέργειες- είναι αδικαιολόγητοι.
Δεν υπάρχουν τιμωρητικά πλήγματα εναντίον καθεστώτων.
Υπάρχουν τιμωρητικά πλήγματα μόνον εναντίον των λαών και των πολιτών, τα οποία μεταφράζονται σε δολοφονίες άμαχου πληθυσμού, ακρωτηριασμούς, βίαιους αποχωρισμούς οικογενειών, ορφάνια, πείνα, ένδεια, προσφυγιά.
Υπάρχουν ακόμα πλήγματα στον οικουμενικό πολιτισμό, αφού ισοπεδώνονται Μνημεία χιλιετιών και εξοντώνονται οι Μεσοποτάμιοι πολιτισμοί.
Όσοι έζησαν και επέζησαν βομβαρδισμών, κουβαλούν εσαεί στα αυτιά τους τον καταραμένο βόμβο των αεροπλάνων και νιώθουν εκείνη την αγωνία που τρυπά τα σωθικά τους και τους υποχρεώνει να κρατούν την ανάσα τους μέχρι να διαπιστώσουν ότι η βόμβα δεν έσκασε δίπλα τους, υπήρξαν και αυτή τη φορά τυχεροί και αρχίζουν ξανά να ελπίζουν μέχρι να περάσει πάνω από το κεφάλι τους ξανά το βομβαρδιστικό.
Ας προχωρήσουν, λοιπόν, η Ευρώπη και οι διεθνείς Οργανισμοί σε ένα ειρηνικό τρόπο επίλυσης και τερματισμού του εμφυλίου στη Συρία.
Δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί η διπλωματία και η διεθνής Κοινότητα οφείλει να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Επιβάλλεται να δοθεί επιτέλους ένα τέλος στο δράμα του Συριακού Λαού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου