Φταίει το κεφάλι το κακό μας

Αυτή η βιβλική καταστροφή στη Δυτική Αττική είναι τόσο δίπλα μας και τόσο μακρυά μας.
Ίδιες σχεδόν εικόνες βλέπαμε λίγες εβδομάδες πριν στην Αμερική και στην Καραϊβική, περιοχές που πλήγησαν από τυφώνες και όμως ίσως να μην αριθμούν τόσους νεκρούς όσους η Μάνδρα.
Σε αυτήν χώρα τα πάντα συμβαίνουν με υπερβολή και σε υπερθετικό βαθμό. Ακόμα και στους θανάτους.
Από σύμπτωση; Όχι, μάλλον γιατί τα αφήνουμε όλα στην τύχη τους.
Μακάρι να ξημερωθούν καλά οι συμπολίτες μας, να βρεθούν οι αγνοούμενοι, να τραβηχτούν τα νερά, να βγει ο ήλιος να στεγνώσει τον τόπο. Όσο για τα δάκρυα αυτά θα αργήσουν πολύ να στεγνώσουν. Χάθηκαν άδικα ζωές. Χάθηκαν άδικα οι κόποι μιας ζωής.
Γιατί πρέπει πάντα σ' αυτήν την χώρα να προκαλούμε τόσο πολύ τη μοίρα μας. Μάλλον γιατί ...
"- Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
- Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
- Φταίει το κεφάλι το κακό μας! " (Κώστας Βάρναλης, "Μοιραίοι"